Brodawki w miejscach intymnych: przyczyny i metody leczenia

Brodawki w obszarach intymnych (lub brodawki narządów płciowych) są chorobami przenoszonymi drogą płciową i pojawiają się po zakażeniu infekcją wirusem brodawczaka ludzkiego. Według statystyk dostarczonych przez Światową Organizację Zdrowia, liczba osób zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego wzrosła w ostatnich latach 10 razy i jest obserwowana u 23,5% populacji.

W tym artykule przedstawimy Państwu przyczyny, objawy i metody leczenia brodawek narządów płciowych. Ta informacja pomoże w czasie w podjęciu decyzji o potrzebie leczenia.

Powody

Przyczyną brodawek w miejscach intymnych jest ludzki wirus brodawczaka. Naukowcy znają około 60 rodzajów tego patogenu, mają różne poziomy ryzyka onkogennego:

• wysoko: 16, 18, 45, 56;
• medium: 31,33, 35, 51, 52, 58;
• niskie: 6, 11, 42, 43, 44.

Pojawienie się brodawek w miejscach intymnych najczęściej wywołuje zakażenie wirusami typu 6 i 11. A śródnabłonkowa neoplazja to typ 16.

Eksperci identyfikują tego rodzaju brodawki narządów płciowych:

• kolczaste;
• plamy;
• grudki;
• śródnabłonkowa neoplazja (podzielona na bruzdkę błony bębenkowej i chorobę Boven'a);
• Gigantyczne kłykciny Bushke-Lowenstein (obserwowane bardzo rzadko).

Czy choroba jest zaraźliwa?

Brodawki narządów płciowych są zaraźliwe. Według niektórych statystyk zakażenie wirusem podczas seksu występuje w 46-67% przypadków.

Zakażenie wirusem zachodzi podczas niechronionego przez barierę kontaktu seksualnego, podczas porodu oraz, w rzadkich przypadkach, w życiu codziennym. Następnie pierwsze objawy kliniczne pojawiają się po długim czasie, a zarażona osoba przez długi czas nie wie, że niesie on HPV. Okres inkubacji może wynosić od kilku tygodni do 8 miesięcy - zwykle około 2-3 miesięcy. Czasami utajony pobyt wirusa w tkankach może trwać kilka lat.

Do zakażenia mogą przyczynić się następujące czynniki:

• częste zmiany partnerów;
• niezabezpieczony stosunek antykoncepcji bariery;
• wczesny początek aktywności seksualnej;
• infekcje narządów płciowych (opryszczka, ureaplazmoza, drozd, chlamydia itp.);
• naruszenia normalnej mikroflory pochwy;
• zmniejszona odporność (częsty stres, złe odżywianie, itp.);
• cukrzyca;
• okres ciąży;
• nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej w publicznych saunach, basenach itp .;
• używanie cudzych ręczników i innych produktów higienicznych.

Zakażenie występuje w miejscach narażonych na mikrourazy lub tarcie. Wirus może przez dłuższy czas rozmnażać się w warstwie powierzchniowej błon śluzowych lub naskórka, a następnie przejawia się jako forma egzofityczna (zewnętrzna) lub endofityczna (wewnętrzna). W tym drugim przypadku pacjent dowiaduje się o chorobie tylko podczas badania u lekarza.

Objawy

Tylko pojawiające się brodawki nie objawiają się przez długi czas. W rzadkich przypadkach pacjent odczuwa dyskomfort przy noszeniu ciasnych ubrań lub podczas kontaktów seksualnych. Obecność guzów w okolicy narządów płciowych zawsze powoduje cierpienie moralne pacjenta. Jest im zawstydzony podczas stosunku, odczuwa wstyd, poczucie winy i strach przed możliwym rozwojem raka lub niepłodności.

U mężczyzn brodawki w obszarach intymnych są częściej zlokalizowane pod napletkiem lub na głowie penisa. Można je wykryć w mosznie lub pachwinie, a jedna czwarta pacjentów znajduje się w pobliżu lub w zewnętrznym otworze cewki moczowej.

U kobiet brodawki częściej występują na wargach sromowych, szyjce macicy, w pobliżu wejścia do pochwy, łechtaczki lub ścian pochwy.Czasami znajdują się wokół odbytu, w świetle lub w okolicy zewnętrznej części cewki moczowej.

Brodawki narządów płciowych

Te brodawki wyglądają jak brodawkowate, przypominające rozłożenie kalafiora na małej łodydze. Mogą być zarówno pojedyncze, jak i wielokrotne, a ich rozmiar sięga 1-10 mm.

Typowym miejscem lokalizacji takich formacji są okolice narządów płciowych lub odbytu, czasami są one zlokalizowane w pachwinie lub kroczu. Brodawki mogą tworzyć się w obszarze wejścia dopochwowego i na jego ścianach, dużych i małych wargach seksualnych, szyjce macicy, zewnętrznym otworze cewki moczowej, obszarze napletkowym i odbycie.

W zależności od miejsca lokalizacji kolor brodawek narządów płciowych może być w kolorze ciała, czerwony lub blady róż. Edukacja łatwo zranić, dostarczając ból i swędzenie. Podczas intensywnego wzrostu brodawki narządów płciowych powodują pieczenie i mogą być wtórnie zakażone. Pacjent wydaje się swędzić, nieprzyjemny zapach i ból. A kiedy są zlokalizowane w cewce moczowej, brodawki mogą zakłócać normalne oddawanie moczu.

Płaskie brodawki

Te brodawki mają postać plamek. Mogą być zarówno wielokrotne jak i pojedyncze i zawsze znajdują się na błonach śluzowych. Kolor takich formacji jest inny: czerwono-brązowy, szaro-biały, czerwono-różowy.

Większość płaskich kłykcin znajduje się na szyjce macicy, przynajmniej - na ścianach pochwy. Podczas lokalizacji pochwy nie pokazują się one i tylko w niektórych przypadkach powodują swędzenie lub pojawienie się wydzieliny.

Kardioła grudkowe

Te brodawki mają zaokrąglony kształt i nie mają nóg. Mogą być wielokrotne lub pojedyncze.

Kardioła grudkowe nieznacznie wystają ponad powierzchnię skóry. Ich rozmiar sięga 10 mm, mają wyraźną pigmentację i nadmierne rogowacenie.

Typowymi strefami lokalizacji takich brodawek są pachwiny i krocze, które są pokryte skórą. Mogą być zlokalizowane na wargach sromowych, penisie, mosznie, w obszarze zewnętrznej ulotki napletka, krocza, łono lub okolicy okołoporodowej.

Neoplazja śródnabłonkowa

Tego rodzaju brodawki w intymnych miejscach są powodowane przez onkologicznie niebezpieczne typy wirusa (zwykle typu 16). Jest on podzielony na:

• guzkowate zapalenie żył - zwykle rozwija się u pacjentów w wieku 25-35 lat;
• Choroba Boven'a - zwykle rozwija się u pacjentów w wieku 40-50 lat.

Brodowata papuloza

W przypadku grudek pęcherzykowatych uszkodzenia są reprezentowane przez różne formacje: białaczkowe (leukoplakia podobna do płytki) lub przebarwione plamy, czerwone plamki. Mogą być wielokrotne lub pojedyncze.

Rozmiar formacji osiąga kilka milimetrów lub 3,5 cm Z reguły takie wybuchy nie powodują żadnych wrażeń, ale czasami towarzyszy im świąd, a bolesne odczucia są spowodowane stanem zapalnym.

Barwa plamek z zapaleniem pochwy może być różowa, czerwono-brązowa, żółtawa lub fioletowa. Mają konsystencję pasty i gładką (czasem z brodawkami) powierzchnię. Żołędzikowate grudki w tej postaci choroby są podobne do miejscowych zgrubień skóry, na których wyraźnie widać wzór skóry. Zwykle są one koloru skóry i mają szorstką powierzchnię, która jest czasami pokryta surową skórką. Poszczególne grudki łączą się ze sobą i tworzą podobne do leukoplakii szaro-lub mleczno-białe płytki z wyraźnie określonymi granicami.

W borelowatych grudkach formacje częściej znajdują się na penisie lub łechtaczce i warg sromowych. Czasami znajdują się w pachwinach, kroczu lub w biodrach i odbycie. Może pojawić się na błonach śluzowych jamy ustnej i gardła.

Brodowato-grudkowata jest stanem przednowotworowym i może zostać przekształcona w takie nowotwory:

• Choroba Boven'a;
• rak sromu;
• rak prącia;
• rak płaskokomórkowy skóry.

Choroba Boven'a lub rak śródnaskórkowy

Ta choroba objawia się w postaci zaokrąglonego punktu. Ma nieregularne granice i stopniowo przekształca się w tablicę. Jego powierzchnia jest aksamitna i papillomatous na błonie śluzowej i łuszcząca się na skórze z białawymi i żółtymi łuskami. Kolor płytki zależy od tego, gdzie się znajduje. Na skórze może być brązowawa lub popielata, a na błonie śluzowej może być szara biała, brązowawa lub pomarańczowa czerwień.

Wraz ze wzrostem edukacji staje się niejednorodny. Występują na nim atrofia, brodawkowaty wzrost i nadmierne rogowacenie. Średnica formacji może sięgać od 2 mm do 5 cm.

Gigantyczny kłykcinę Bushke-Lowenshteyna

Tego rodzaju brodawki należą do stanów przedrakowych, ale są bardzo rzadkie. Można go wykryć zarówno u młodych, jak i starszych osób. Najczęściej brodawki olbrzymie Bushke-Lowenstein występują u mężczyzn i są zlokalizowane na penisie.

Początkowo u pacjenta pojawiają się małe brodawki narządów płciowych, brodawki lub brodawki. Szybko rosną, łączą się i tworzą gigantyczny condylo Bushke-Lowenstein.

Taka edukacja ma szeroką podstawę. Ma wyraźne rowki oddzielające wegetację od kosmków i kłykcin. Z biegiem czasu formacja rośnie, staje się pokryta rogowatymi łuskami i maceruje, a nieprzyjemnie pachnąca tajemnica gromadzi się w rowkach. Po zakażeniu kłykciną pojawia się ropa.

Olbrzymie brodawki Bushke-Lovenshtein są zwykle zlokalizowane na bruździe głowowej lub koronowej penisa. Mogą tworzyć się wokół odbytu, w okolicy odbytu, w pachwinie, na łechtaczce, wargach sromowych lub na twarzy i ustach. Brodawki wyrastają w otaczające tkanki i mogą doprowadzić do ich zniszczenia. Ponadto mogą przekształcić się w raka płaskonabłonkowego skóry.

Diagnostyka

Rozpoznanie brodawek w obszarach intymnych odbywa się poprzez dokładne zbadanie pacjenta. Aby wykluczyć błędną diagnozę i zidentyfikować wszystkie brodawki, pacjentowi można zlecić następujące rodzaje testów:

• badanie immunologiczne na obecność przeciwciał przeciwko HPV;
• Diagnostyka PCR (w celu określenia typu wirusa HPV);
• badanie ginekologiczne przy pomocy lustra Cuzco;
• kolposkopia;
• urethroscopy;
• anoskopia;
• mięsakochirurgia;
• test kwasu octowego;
• biopsja, a następnie badanie histologiczne lub cytologiczne.

Aby wykluczyć obecność chorób zakaźnych i zapalnych dróg moczowo-płciowych, które mogą zakłócać dalsze leczenie, choroby te są diagnozowane. W tym celu pacjentowi przepisuje się niezbędne procedury badania: wymazy z cewki moczowej, pochwy, badania krwi w celu wykrycia przeciwciał przeciwko chorobom przenoszonym drogą płciową itp.

Leczenie

Przed leczeniem brodawek w miejscach intymnych oraz w obecności procesu infekcyjno-zapalnego u pacjenta najpierw reorganizuje się układ moczowy. Plan takiej terapii dobierany jest indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od rozpoznanej choroby.

Po przygotowaniu pacjenta do głównego etapu leczenia brodawek wybiera się metodę usuwania guzów. Jej wybór zależy od wyposażenia technicznego kliniki, wskazań, ograniczeń i przeciwwskazań. Procedury są wykonywane po znieczuleniu miejscowym.

Do usunięcia brodawek w intymnych miejscach można zastosować następujące metody:

1. Chemiczne substancje cytotoksyczne (Solkoderm, Condilin, Imiquimod, Fluorouracil, Feresol). Leki są podawane na brodawki, które są przedmiotem martwicy. W niektórych przypadkach w celu całkowitego usunięcia formacji należy powtórzyć procedurę.
2. Laseroterapia Wiązka wiązek laserowych jest wysyłana na powierzchnię kłykcin, powodując parowanie i martwicę tkanek. W miejscu edukacji pozostaje mała skorupa. Procedurę przeprowadza się za pomocą lasera CO2.
3. Fala radiowa. Kłyszczak wycina się za pomocą noża radiowego. Ta procedura jest całkowicie bezkrwawa, bezbolesna, a po jej wystąpieniu rzadko występują nawroty.
4. Kriodestrukcja Powierzchnia brodawek jest traktowana ciekłym azotem i pod wpływem niskiej temperatury ulega martwicy.Zastosowanie tej techniki jest niepożądane u kobiet, które nie rodziły.
5. Elektrokoagulacja. Tkanki kłykciny są dotknięte prądem o wysokiej częstotliwości, a wysokie temperatury powodują ich spalanie. Ta metoda jest najbardziej bolesna ze wszystkich powyższych.

W celu korekcji odporności i zapobiegania nawrotom u pacjenta po wykonaniu usuwania brodawek i wykonaniu immunogramu, przepisuje się leki przeciwwirusowe:

• Cycloferon;
• Imunofan;
• Licopid;
• Panavir;
• Allokin Alpha;
• Ridostin.

Czas trwania leczenia przeciwwirusowego HPV może wynosić od 1 do 6 miesięcy. Po jego zakończeniu pacjentowi zaleca się obserwację.

Z którym lekarzem się skontaktować?

Jeśli podejrzewasz rozwój brodawek w intymnych miejscach, pacjent powinien skonsultować się z wenerologiem. W celu dalszego leczenia lekarz przepisze szereg badań laboratoryjnych, badania instrumentalne (uretroskopowe, kolposkopowe, anoskopowe) oraz konsultację z urologiem lub ginekologiem.

Onkolog mówi o brodawkach narządów płciowych:

Obejrzyj wideo: Nieprzyjemny zapach z okolic intymnych - domowe leczenie