
Brodawki w obszarach intymnych (lub brodawki narządów płciowych) są chorobami przenoszonymi drogą płciową i pojawiają się po zakażeniu infekcją wirusem brodawczaka ludzkiego. Według statystyk dostarczonych przez Światową Organizację Zdrowia, liczba osób zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego wzrosła w ostatnich latach 10 razy i jest obserwowana u 23,5% populacji.
W tym artykule przedstawimy Państwu przyczyny, objawy i metody leczenia brodawek narządów płciowych. Ta informacja pomoże w czasie w podjęciu decyzji o potrzebie leczenia.
Powody
Przyczyną brodawek w miejscach intymnych jest ludzki wirus brodawczaka. Naukowcy znają około 60 rodzajów tego patogenu, mają różne poziomy ryzyka onkogennego:
- wysoko: 16, 18, 45, 56;
- medium: 31,33, 35, 51, 52, 58;
- niskie: 6, 11, 42, 43, 44.
Pojawienie się brodawek w miejscach intymnych najczęściej wywołuje zakażenie wirusami typu 6 i 11. A śródnabłonkowa neoplazja to typ 16.
Eksperci identyfikują tego rodzaju brodawki narządów płciowych:
- kolczaste;
- plamy;
- grudki;
- śródnabłonkowa neoplazja (podzielona na bruzdkę błony bębenkowej i chorobę Boven'a);
- Gigantyczne kłykciny Bushke-Lowenstein (obserwowane bardzo rzadko).
Czy choroba jest zaraźliwa?
Brodawki narządów płciowych są zaraźliwe. Według niektórych statystyk zakażenie wirusem podczas seksu występuje w 46-67% przypadków.
Zakażenie wirusem zachodzi podczas niechronionego przez barierę kontaktu seksualnego, podczas porodu oraz, w rzadkich przypadkach, w życiu codziennym. Następnie pierwsze objawy kliniczne pojawiają się po długim czasie, a zarażona osoba przez długi czas nie wie, że niesie on HPV. Okres inkubacji może wynosić od kilku tygodni do 8 miesięcy - zwykle około 2-3 miesięcy. Czasami utajony pobyt wirusa w tkankach może trwać kilka lat.
Do zakażenia mogą przyczynić się następujące czynniki:
- częste zmiany partnerów;
- niezabezpieczony stosunek antykoncepcji bariery;
- wczesny początek aktywności seksualnej;
- infekcje narządów płciowych (opryszczka, ureaplazmoza, drozd, chlamydia itp.);
- naruszenia normalnej mikroflory pochwy;
- zmniejszona odporność (częsty stres, złe odżywianie, itp.);
- cukrzyca;
- okres ciąży;
- nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej w publicznych saunach, basenach itp .;
- używanie cudzych ręczników i innych produktów higienicznych.
Zakażenie występuje w miejscach narażonych na mikrourazy lub tarcie. Wirus może przez dłuższy czas rozmnażać się w warstwie powierzchniowej błon śluzowych lub naskórka, a następnie przejawia się jako forma egzofityczna (zewnętrzna) lub endofityczna (wewnętrzna). W tym drugim przypadku pacjent dowiaduje się o chorobie tylko podczas badania u lekarza.
Objawy
Tylko pojawiające się brodawki nie objawiają się przez długi czas. W rzadkich przypadkach pacjent odczuwa dyskomfort przy noszeniu ciasnych ubrań lub podczas kontaktów seksualnych. Obecność guzów w okolicy narządów płciowych zawsze powoduje cierpienie moralne pacjenta. Jest im zawstydzony podczas stosunku, odczuwa wstyd, poczucie winy i strach przed możliwym rozwojem raka lub niepłodności.
U mężczyzn brodawki w obszarach intymnych są częściej zlokalizowane pod napletkiem lub na głowie penisa. Można je wykryć w mosznie lub pachwinie, a jedna czwarta pacjentów znajduje się w pobliżu lub w zewnętrznym otworze cewki moczowej.
U kobiet brodawki częściej występują na wargach sromowych, szyjce macicy, w pobliżu wejścia do pochwy, łechtaczki lub ścian pochwy.Czasami znajdują się wokół odbytu, w świetle lub w okolicy zewnętrznej części cewki moczowej.
Brodawki narządów płciowych
Te brodawki wyglądają jak brodawkowate, przypominające rozłożenie kalafiora na małej łodydze. Mogą być zarówno pojedyncze, jak i wielokrotne, a ich rozmiar sięga 1-10 mm.
Typowym miejscem lokalizacji takich formacji są okolice narządów płciowych lub odbytu, czasami są one zlokalizowane w pachwinie lub kroczu. Brodawki mogą tworzyć się w obszarze wejścia dopochwowego i na jego ścianach, dużych i małych wargach seksualnych, szyjce macicy, zewnętrznym otworze cewki moczowej, obszarze napletkowym i odbycie.
W zależności od miejsca lokalizacji kolor brodawek narządów płciowych może być w kolorze ciała, czerwony lub blady róż. Edukacja łatwo zranić, dostarczając ból i swędzenie. Podczas intensywnego wzrostu brodawki narządów płciowych powodują pieczenie i mogą być wtórnie zakażone. Pacjent wydaje się swędzić, nieprzyjemny zapach i ból. A kiedy są zlokalizowane w cewce moczowej, brodawki mogą zakłócać normalne oddawanie moczu.
Płaskie brodawki
Te brodawki mają postać plamek. Mogą być zarówno wielokrotne jak i pojedyncze i zawsze znajdują się na błonach śluzowych. Kolor takich formacji jest inny: czerwono-brązowy, szaro-biały, czerwono-różowy.
Większość płaskich kłykcin znajduje się na szyjce macicy, przynajmniej - na ścianach pochwy. Podczas lokalizacji pochwy nie pokazują się one i tylko w niektórych przypadkach powodują swędzenie lub pojawienie się wydzieliny.
Kardioła grudkowe
Te brodawki mają zaokrąglony kształt i nie mają nóg. Mogą być wielokrotne lub pojedyncze.
Kardioła grudkowe nieznacznie wystają ponad powierzchnię skóry. Ich rozmiar sięga 10 mm, mają wyraźną pigmentację i nadmierne rogowacenie.
Typowymi strefami lokalizacji takich brodawek są pachwiny i krocze, które są pokryte skórą. Mogą być zlokalizowane na wargach sromowych, penisie, mosznie, w obszarze zewnętrznej ulotki napletka, krocza, łono lub okolicy okołoporodowej.
Neoplazja śródnabłonkowa
Tego rodzaju brodawki w intymnych miejscach są powodowane przez onkologicznie niebezpieczne typy wirusa (zwykle typu 16). Jest on podzielony na:
- guzkowate zapalenie żył - zwykle rozwija się u pacjentów w wieku 25-35 lat;
- Choroba Boven'a - zwykle rozwija się u pacjentów w wieku 40-50 lat.
Brodowata papuloza
W przypadku grudek pęcherzykowatych uszkodzenia są reprezentowane przez różne formacje: białaczkowe (leukoplakia podobna do płytki) lub przebarwione plamy, czerwone plamki. Mogą być wielokrotne lub pojedyncze.
Rozmiar formacji osiąga kilka milimetrów lub 3,5 cm Z reguły takie wybuchy nie powodują żadnych wrażeń, ale czasami towarzyszy im świąd, a bolesne odczucia są spowodowane stanem zapalnym.
Barwa plamek z zapaleniem pochwy może być różowa, czerwono-brązowa, żółtawa lub fioletowa. Mają konsystencję pasty i gładką (czasem z brodawkami) powierzchnię. Żołędzikowate grudki w tej postaci choroby są podobne do miejscowych zgrubień skóry, na których wyraźnie widać wzór skóry. Zwykle są one koloru skóry i mają szorstką powierzchnię, która jest czasami pokryta surową skórką. Poszczególne grudki łączą się ze sobą i tworzą podobne do leukoplakii szaro-lub mleczno-białe płytki z wyraźnie określonymi granicami.
W borelowatych grudkach formacje częściej znajdują się na penisie lub łechtaczce i warg sromowych. Czasami znajdują się w pachwinach, kroczu lub w biodrach i odbycie. Może pojawić się na błonach śluzowych jamy ustnej i gardła.
Brodowato-grudkowata jest stanem przednowotworowym i może zostać przekształcona w takie nowotwory:
- Choroba Boven'a;
- rak sromu;
- rak prącia;
- rak płaskokomórkowy skóry.
Choroba Boven'a lub rak śródnaskórkowy
Ta choroba objawia się w postaci zaokrąglonego punktu. Ma nieregularne granice i stopniowo przekształca się w tablicę. Jego powierzchnia jest aksamitna i papillomatous na błonie śluzowej i łuszcząca się na skórze z białawymi i żółtymi łuskami. Kolor płytki zależy od tego, gdzie się znajduje. Na skórze może być brązowawa lub popielata, a na błonie śluzowej może być szara biała, brązowawa lub pomarańczowa czerwień.
Wraz ze wzrostem edukacji staje się niejednorodny. Występują na nim atrofia, brodawkowaty wzrost i nadmierne rogowacenie. Średnica formacji może sięgać od 2 mm do 5 cm.
Gigantyczny kłykcinę Bushke-Lowenshteyna
Tego rodzaju brodawki należą do stanów przedrakowych, ale są bardzo rzadkie. Można go wykryć zarówno u młodych, jak i starszych osób. Najczęściej brodawki olbrzymie Bushke-Lowenstein występują u mężczyzn i są zlokalizowane na penisie.
Początkowo u pacjenta pojawiają się małe brodawki narządów płciowych, brodawki lub brodawki. Szybko rosną, łączą się i tworzą gigantyczny condylo Bushke-Lowenstein.
Taka edukacja ma szeroką podstawę. Ma wyraźne rowki oddzielające wegetację od kosmków i kłykcin. Z biegiem czasu formacja rośnie, staje się pokryta rogowatymi łuskami i maceruje, a nieprzyjemnie pachnąca tajemnica gromadzi się w rowkach. Po zakażeniu kłykciną pojawia się ropa.
Olbrzymie brodawki Bushke-Lovenshtein są zwykle zlokalizowane na bruździe głowowej lub koronowej penisa. Mogą tworzyć się wokół odbytu, w okolicy odbytu, w pachwinie, na łechtaczce, wargach sromowych lub na twarzy i ustach. Brodawki wyrastają w otaczające tkanki i mogą doprowadzić do ich zniszczenia. Ponadto mogą przekształcić się w raka płaskonabłonkowego skóry.
Diagnostyka
Rozpoznanie brodawek w obszarach intymnych odbywa się poprzez dokładne zbadanie pacjenta. Aby wykluczyć błędną diagnozę i zidentyfikować wszystkie brodawki, pacjentowi można zlecić następujące rodzaje testów:
- badanie immunologiczne na obecność przeciwciał przeciwko HPV;
- Diagnostyka PCR (w celu określenia typu wirusa HPV);
- badanie ginekologiczne przy pomocy lustra Cuzco;
- kolposkopia;
- urethroscopy;
- anoskopia;
- mięsakochirurgia;
- test kwasu octowego;
- biopsja, a następnie badanie histologiczne lub cytologiczne.
Aby wykluczyć obecność chorób zakaźnych i zapalnych dróg moczowo-płciowych, które mogą zakłócać dalsze leczenie, choroby te są diagnozowane. W tym celu pacjentowi przepisuje się niezbędne procedury badania: wymazy z cewki moczowej, pochwy, badania krwi w celu wykrycia przeciwciał przeciwko chorobom przenoszonym drogą płciową itp.
Leczenie
Przed leczeniem brodawek w miejscach intymnych oraz w obecności procesu infekcyjno-zapalnego u pacjenta najpierw reorganizuje się układ moczowy. Plan takiej terapii dobierany jest indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od rozpoznanej choroby.
Po przygotowaniu pacjenta do głównego etapu leczenia brodawek wybiera się metodę usuwania guzów. Jej wybór zależy od wyposażenia technicznego kliniki, wskazań, ograniczeń i przeciwwskazań. Procedury są wykonywane po znieczuleniu miejscowym.
Do usunięcia brodawek w intymnych miejscach można zastosować następujące metody:
- Chemiczne substancje cytotoksyczne (Solkoderm, Condilin, Imiquimod, Fluorouracil, Feresol). Leki są podawane na brodawki, które są przedmiotem martwicy. W niektórych przypadkach w celu całkowitego usunięcia formacji należy powtórzyć procedurę.
- Laseroterapia Wiązka wiązek laserowych jest wysyłana na powierzchnię kłykcin, powodując parowanie i martwicę tkanek. W miejscu edukacji pozostaje mała skorupa. Procedurę przeprowadza się za pomocą lasera CO2.
- Fala radiowa. Kłyszczak wycina się za pomocą noża radiowego. Ta procedura jest całkowicie bezkrwawa, bezbolesna, a po jej wystąpieniu rzadko występują nawroty.
- Kriodestrukcja Powierzchnia brodawek jest traktowana ciekłym azotem i pod wpływem niskiej temperatury ulega martwicy.Zastosowanie tej techniki jest niepożądane u kobiet, które nie rodziły.
- Elektrokoagulacja. Tkanki kłykciny są dotknięte prądem o wysokiej częstotliwości, a wysokie temperatury powodują ich spalanie. Ta metoda jest najbardziej bolesna ze wszystkich powyższych.
W celu korekcji odporności i zapobiegania nawrotom u pacjenta po wykonaniu usuwania brodawek i wykonaniu immunogramu, przepisuje się leki przeciwwirusowe:
- Cycloferon;
- Imunofan;
- Licopid;
- Panavir;
- Allokin Alpha;
- Ridostin.
Czas trwania leczenia przeciwwirusowego HPV może wynosić od 1 do 6 miesięcy. Po jego zakończeniu pacjentowi zaleca się obserwację.
Z którym lekarzem się skontaktować?
Jeśli podejrzewasz rozwój brodawek w intymnych miejscach, pacjent powinien skonsultować się z wenerologiem. W celu dalszego leczenia lekarz przepisze szereg badań laboratoryjnych, badania instrumentalne (uretroskopowe, kolposkopowe, anoskopowe) oraz konsultację z urologiem lub ginekologiem.
Onkolog mówi o brodawkach narządów płciowych:
Zostaw Swój Komentarz